منطقی بودن تولد ازلی پسر-مناظره ای مابین تئوفیلوس و فیلیپ

منطقی بودن تولد ازلی پسر

مناظره ای مابین تئوفیلوس و فیلیپ

"ما ایمان داریم به...
عیسای مسیح... مولود ازلی پدر"

بند فوق از اعتقادنامه ی نامدار نیقیه، مشاجرات و منازعات بسیاری در تاریخ کلیسا، به همراه داشته است.
براستی آیا این بند بر اساس حکم خرد، میتواند یک آموزه ی قابل قبول باشد؟ یا اینکه با دارا بودن تناقضی درونی، منطق را نقض مینماید؟

من (فیلیپ) بر این باور هستم که آموزه ی "تولد ازلی پسر" در هماهنگی کامل با خداشناسی طبیعی (Natural theology) بوده و از این روی میبایست یک آموزه ی ممکن و منطقی دانسته شود.

جناب تئوفیلوس، در جناحی مخالف، بر این باورند که "تولد ازلی پسر" آموزه ای ممکن و منطقی نمیباشد. ایشان مینویسند:

" ذکر عباراتی نظیر «پسر» و «مولود» نشان می دهد که تعریف تثلیث تناقض درونی دارد، زیرا به هیچ عنوان نمی توان پذیرفت که پدر بر پسر و والد بر مولود تقدم ندارد. عقیدۀ تثلیث می خواهد به ما بقبولاند که پدر بر پسر تقدم ندارد، در صورتی خود واژه های «پسر» و «مولود» حاکی از تقدم زمانی پدر هستند و نشان می دهند که حیات پسر باید آغازی داشته باشد." (منبع)

بر اساس توافق طرفین، ما (فیلیپ و تئوفیلوس) مناظره ای در باره ی این قضیه خواهیم داشت.

  (مناظره به انجام رسید)

آخرین بروزرسانی:

آیا تولد ازلی پسر همان به وجود آمدن ازلی پسر است؟

به ادامه ی مطلب رجوع کنید...

ادامه نوشته

"او که همذات با خدا بود"

"او که همذات با خدا بود"

در نوشتار سرود فیلیپیان - قدمت  مشاهده نمودیم که فراز فیلیپیان 2: 6-11 دربرگیرنده ی نقل قولی از یک شعر آرامی و پیشا پولسی میباشد که محتملا در ده ی اول تولد کلیسا بنگراش در آمده است. در این سری مقالات بر آنیم تا به بررسی مسیح شناسی و الهیات این فراز باستانی و معتبر بپردازیم.

سرود فیلیپیان، متشکل از سه جمله ی برجسته ی الهیاتی میباشد. دو جمله ی نخست که در دیباچه ی سرود یافت شده اند جملات، «او که همذات با خدا بود» و « از برابری با خدا به نفع خود بهره نجست» میباشند. سومین جمله، که مهمترین آنها باشد، در فرجام سرود قرار داده شده و  بر اساس ترجمه ی هزاره ی نو چنین است: «و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیحْ خداوند است». البته بر اساس اسناد زبانشناختی و سیاق، ترجمه ی مناسب تر اینچنین خواهد بود: «و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیحْ یهوه است»

در نوشتار زیر، به شرح گسترده ی زبان شناسی آیه ی «او همذات با خدا بود» (فیلیپیان 2: 6 a) خواهیم پرداخت.

«او که همذات با خدا میباشد»

این جمله، در زبان اصلی رساله ی فیلیپیان که زبان یونانی، باشد، بدین شکل آمده است:

ὃς ἐν μορφῇ θεοῦ ὑπάρχων

hos(اویی [که]) en(در) morphe(فورم/ذات) theou(خدا) hyparchon(می باشد/بودن)

دو واژه ی یونانی قابل توجه این ایه، نخست مورفه (morphe) بوده که در ترجمه ی هزاره ی نو به "ذات" ترجمه گشته و دوم، فعل استمراری هوپارخون  (hyparchon) که در سیاق، میتواند مفهوم ازلیت مسیح را برساند.

به ادامه ی مطلب رجوع کنید...

ادامه نوشته